زغال سنگ سخت طولانی تر از زغال سنگ زغال شده است، بنابراین قدیمی تر است و معمولاً در عمق زمین قرار دارد. بنابراین، در بیشتر موارد، باید به صورت زیرزمینی استخراج شود.
بزرگترین منطقه معدن زغال سنگ در آلمان منطقه روهر است. ذخایر جهانی زغال سنگ در حال حاضر 5000 میلیارد تن تخمین زده می شود. با این حال، تنها حدود 400 میلیارد تن از این میزان قابل استخراج تخمین زده می شود.
فرض بر این است که ذخایر زغال سنگ سخت برای چند صد سال کافی خواهد بود، که به طور قابل توجهی بیشتر از ذخایر نفت و گاز طبیعی است.
قسمت باقی مانده بیشتر در پالایشگاه زغال سنگ فرآوری می شود. در عملیات پالایش، گرد و غبار زغال سنگ، بریکت، زغال سنگ بستر سیال و کک زغال سنگ و همچنین موم برای پولیش کفش و واکس کف از زغال سنگ خام تولید می شود.
به عنوان مثال، گرد و غبار زغال سنگ به عنوان سوخت در صنعت سیمان و کک زغال سنگ به عنوان جاذب آلاینده ها در سوزاندن زباله یا تصفیه آب استفاده می شود. بریکت ها فقط به مقدار کمی برای گرم کردن استفاده می شوند.
بسته به سن زغال سنگ سخت، انواع مختلفی را می توان تشخیص داد که از نظر محتوای کربن و در نتیجه ارزش حرارتی متفاوت هستند.
طبقه بندی از جوانترین تا قدیمی ترین نوع زغال سنگ به شرح زیر است:
زغال سنگ شعله (با حدود 76 درصد کربن)،
زغال سنگ شعله گاز (82%)،
زغال سنگ گاز (85%)،
زغال سنگ چرب (88%) و
زغال چوب بدون چربی (90%)
زغال سنگ آنتراسیت (تقریباً 92%).
زغال سنگ را می توان به عنوان یک ماده درشت مولکولی با برخی گروه های عاملی در نظر گرفت.
زغال سنگ سخت از زمان انقلاب صنعتی اهمیت اقتصادی زیادی برای صنعت داشته است. حدود 30 درصد از نیازهای انرژی الکتریکی جمهوری فدرال را پوشش می دهد و همچنین به عنوان ماده اولیه در صنایع شیمیایی و متالورژی استفاده می شود.
