اکنون یک پالتو زنانه بخشی جدایی ناپذیر از کمد لباس نه تنها هر زن جدی، بلکه مدهای جوان عجیب و غریب است. اما همیشه چنین نیست.
چند سال پیش، می توان افزایش بی سابقه ای در محبوبیت یک پالتو زنانه ایمالز مشاهده کرد یک لباس بیرونی بی اهمیت به یک چیز بسیار شیک تبدیل شد.
به هر حال، پس از آن مردان دوباره به یاد پالتو افتادند خیابان های شهرها مملو از آقایان محترم دراز بود، تا پالتو های پاشنه دار از ترمه. سابقه طولانی پالتو مردانه برای چندین قرن به این امر منجر شد.
به هر حال، همانطور که معمولاً تصور می شود، پالتو به هیچ وجه از انگلستان نمی آید، اگرچه جزایر بریتانیا تأثیر قابل توجهی در بهبود این نوع لباس های بیرونی داشتند.
علاوه بر این، در ابتدا پالتو به هیچ وجه از ویژگی های جامعه بالا نبود ژاکت های پشمی و نخودی گرم در میان مردم عادی محبوب بود.
در سال های ظهور، پالتو جزئی از کمد لباس منحصراً مردانه بود؛ زنان اصولاً چنین چیزهایی را نمی پوشیدند. پالتو تک یا دو سینه در ابتدا در قرن 18 از استان های اسپانیا آمده بود، جایی که به عنوان یک گزینه لباس کارگر و دهقان در نظر گرفته می شد.
سپس چنین لباس هایی را پالتوک نامیدند از دو کلمه: پالیوم یک شنل جادار و توک “سرپوش”.
با گذشت سالها، یک چیز راحت و کاربردی به تدریج در سایر کشورهای اروپایی فرانسه، انگلیس، روسیه مورد توجه قرار گرفته است و در هر یک از این کشورها این نوع لباس مسیر توسعه خود را طی کرده است.
بنابراین، این بریتانیایی ها بودند که به لباس های مردم عادی اسپانیا تنوع، اشراف و ظرافت بخشیدند.
تا دهه 40 قرن بیستم، کلمه “پالتو” در روسیه به ندرت شنیده می شد لباس های مردانه از این نوع نام هایی نامیده می شد که یکی از انواع آن به افتخار خالق آن “اسپنسر”، “کاریک” دریافت کرد. “، “چسترفیلد”.
پوشکین حتی کلمه ای به عنوان “پالتو” را نمی دانست او به سادگی از وجود آن خبر نداشت: اولین نمونه از چنین لباس های بیرونی در سن پترزبورگ بارانی تنها یک سال پس از مرگ کلاسیک ظاهر شد، یعنی در سال 1838.
