رب گوجه حسنی سهم مواد جامد در محصول 20-40 درصد است. جالب اینجاست که گوجه فرنگی یکی از بستگان بیولوژیکی سیب زمینی است و از خانواده شب بو است.
پرو زادگاه گوجه فرنگی در نظر گرفته می شود، جایی که این گیاه مدت ها قبل از ظهور اروپایی ها در آنجا کشت می شد.
رب گوجه فرنگی برای به دست آوردن محصولات مبتنی بر گوجه فرنگی استفاده می شود: سس کچاپ، آب میوه، سس و به طور گسترده در پخت و پز استفاده می شود.
طبق GOST، فقط نمک، آب و گوجه فرنگی را می توان در ترکیب آن گنجاند، بدون افزودن مواد نگهدارنده، رنگ ها و تقویت کننده های طعم.
این محصول در قوطی های شیشه ای و حلبی بسته بندی می شود.
هرچه رنگ رب گوجه فرنگی تیره تر و غلظت آن نازک تر باشد، عیار آن کمتر است.
با کیفیت ترین محصول دارای رنگ نارنجی قرمز، ساختار ضخیم و پایین ترین کیفیت دارای رنگ قهوه ای و قوام مایع است.
محتویات: خواص مفید ترکیبات شیمیایی مضرات احتمالی نحوه طبخ آن را خودتان نتیجه گیری خواص مفید اصلی ترین مزایای رب گوجه فرنگی بهبود طعم و ظاهر ظروف از طریق ترشی دادن به آنها و رنگ آمیزی قرمز آنها است.
در نتیجه، غذا اشتها آورتر می شود، عطر دلپذیری منتشر می کند که به تولید شیره های گوارشی کمک می کند که جذب آن را بهبود می بخشد. رب گوجه فرنگی حاوی همان ویتامین هایی است که گوجه فرنگی.
بیشتر از همه، اسید اسکوربیک در آن متمرکز است (45 میلی لیتر در 100 گرم، که 50٪ نیاز روزانه بدن به ویتامین را پوشش می دهد).
این یک آنتی اکسیدان قوی است که سیستم ایمنی را تحریک می کند. به مقابله با میکروارگانیسم های خارجی و بیماری زا که از محیط به بافت ها و اندام ها نفوذ می کنند، با غذا کمک می کند.
اسید اسکوربیک از طیف گسترده ای از بیماری ها، از آنفولانزا، سارس، سرماخوردگی و منتهی به سرطان شناسی جلوگیری می کند. اثربخشی ویتامین C در حضور بتاکاروتن و توکوفرول که در رب گوجه فرنگی غلیظ شده و خاصیت آنتی اکسیدانی آن را افزایش می دهد، افزایش می یابد.
تیامین متابولیسم را تسریع می کند، متابولیسم کربوهیدرات را بهبود می بخشد، باعث کاهش وزن می شود. نیاسین تولید هورمون ها را تقویت می کند، سطح کلسترول “بد” را کاهش می دهد.
